Biðtími

* Þessi færsla er kristilegur pitill.

Við lifum á dögum aldar þarsem okkur finnst erfitt að ,,bíða". Fyrir því eru tvær ástæður, tölvuheimurinnsem er að hluta til gerviheimur en þar sem samskiptin fara fram á rauntíma oghins vegar raunheimurinn þar sem samskipti fara líka fram á rauntíma en takalengri tíma. Það tekur t.d. stuttan tíma að panta vöru hvaðan sem er úrheiminum í gegnum tölvuna en biðtíminn í raunveruleikanum, í rauntíma, eftirvörunni getur tekið marga daga, því það þarf að flytja vöruna frá einum staðtil annars (þó að þetta sé mikils styttara miðað við fyrir árum). Það er þessi,,biðtími" sem fer sífellt meira í taugarnar á fólki og það á erfiðara að sættasig við. Þessi biðtími verður óæskilegur og neikvæður.

Í þessum um breytingum á hraða okkar daglega lífs og rytma verðum við sífelltóþolinmóðari og biðlund okkar verður minni. Ef við ætlum t.d. að kaupa ákveðnavöru í búð en hún reynist uppseld þá er líklegra en ekki að við forum í aðrabúð til þess að fá vöruna, jafnvel þótt hún sé okkur ekki lífsnauðsynleg, ístað þess að bíða eftir að varan komi í fyrstu búðina. Og hvað t.d. ef viðmyndum við í raun gera ef við yrðum alltaf að sigla til þess að komast tilKaupmannahafnar í stað þess að geta flogið? Myndum við geta þolað að þurfa eyðaþeim tíma sem það tæki að sigla á móti þeim tíma sem tæki okkur venjulega aðfljúga?   

Að sjálfsögðu er ekki oft hægt að nýta biðtímann. Á flugvellinum Kastrup íKaupmannahöfn sést margt fólk sem bíður eftir tengiflugi sínu og virðist hiðþolinmóðasta.  Margir nota tímanntil að borða og drekka á veitingarstöðunum, en jafn margir nota hann fyrirlestur eða vinnu við fartölvur sínar. Ef biðtími er óhjákvæmilegur, ,,þá errétt að nota hann á skapandi hátt!" Umhverfið okkar stefnir að svara fyrirþessa kröfu okkar og reynir að tengja alla staði með netinu og gsm-kerfinu.Fyrir suma er biðtími nefnilega ekkert annað en mein eða spilling.
 
En er það í alvöru bara neikvætt og óvirkt að ,,bíða"?  Það er víst jákvæðhugmynd okkar manna að vera ætíð ,,skapandi"  með því að minnka þann tíma í lífi okkar þar sem við erumaðgerðarlaus. En það er ekki hið sama og að biðtími hafi enga jákvæða þýðingufyrir okkur. Það er eins og kyrrðarstund sem hefur virkari þýðingu fyrir okkuren aðgerðarlaus stund. Biðtími er tækifæri til að spá í því hvað við getum gertog hvað ekki, hvað er breytlegt og hvað er ekki, hvort við skulum þola þannbiðtíma eða ekki. Þegar við getum gert ekkert annað en að bíða, hugsum við umokkur sjálf og pæla. Biðtími er nefnilega tækifæri fyrir okkur til að finna okkur sjálfum stað til að vera í stórusamhengi tilvistar okkar og lífsins.
 
Líf kristinna manna stendur á ósk og sífelldri eftirvæntingu sem er ,,maranata" (Drottinn vor, kom þú). Hver dagur lífsins okkar sem erum í trúnni á JesúKrist er í biðtíma í þessu samhengi. ,,Marana ta" er ekki mál sem varðar aðeinsaðventu, heldur varðar það alla ævi okkar, frá fæðingu til dauða, eða jafnvellengur en ævi okkar. Þótt við séum dáin, eigum við okkur enn von á ,,maranata". Það er alls ekki vonlaust von, þar sem þegar við vonumst eftir komuDrottins, það er það tryggt í trúinni okkar.
 
Stundum er biðtíminn langur, eins og þegar við bíðum eftir endurkomu Jesú. Viðgetum ekki pantað endurkomu hans með hraðsendingu á netinu. Að bíða er hluti aftrúarlífi okkar. Sama má segja um ýmis mikilvæg atriði í lífinu okkar. Þeir semkljást við erfiðan sjúkdóm, þeir sem iðrast í fangelsi, fólk sem eiga von ábarni og svo framvegis. Biðtími birtist í mismunandi aðstæðum í lífinu okkar.Biðtími er einnig þýðingarmikill. Eigum við ekki að þora að kjósa að bíða efmikilvægt atriði í lífinu okkar er að ræða og það er nauðsynlegt að bíða?
Kom þú, Drottinn vor.            

            

           - Fyrst bitist á Trú.is í júlí 2009 -