Social Network Harassment..?

Um daginn frétti ég að svo kölluð ,,social network harssment" hafði aukist í Japan. Hvers konar ,,harassment"(áreitni) er þetta?

Þetta er t.d. um samskipti á Facebook, sendir yfirmaður í vinnustað nokkrum vinarbeiðni til undirmanns síns. Þá verður þessi undirmaður að samþykkja beiðnina.

Í japansku samfélagi er ,,up-down order" eða loðrétt valdaskipulagning enn sterk og það er næstum ómögulegt að undirmaður segir ,,nei" á móti vilja yfirmanns síns jafnvel þó að það sé mál í einkalífi.

Slík skipulagning er að breytast að sjálfsögðu, og ég þekki nokkra japanska vini sem segja skýrt : ,,Ég afþakka vinarbeiðni frá vinnutengdum  aðila". En samt er Japan ennþá ,,hópa-samfélag" og grundvöllur samfélagsins er talsvert öðruvísi en evrópskri þjóð, t.d. Íslandi þar sem einstaklingshyggja er virt. 

En það væri ekki ,,áreitni" ef yfirmaður sendir bara vinarbeiðni. En eftir undirmaðurinn samþykkir vinarbeiðnina, þá krefur yfirmaðurinn undirmanninn um að gefa skrifum sínum á Facebook ,,like". 

Og næsta skref er að krefja um hrós eða góða athugasemd við sig (yfirmanninn).

Að sjálfsögðu, jafnvel þó að japanska valdaskipulagningin sé að ræða, getur yfirmaður ekki skipað undirmönnum sínum slíkt beint og skýrt. Hann segir bara: ,,Þú ert alls ekki að lesa innlegg mín á Facebook?" ,,Þú virðist óvænt vera köld manneskja í einkalífi!"

Undirmaður getur ekki þolað að vera í svona andrúmslofti við yfirmann sinn. Því gerir undirmaðurinn óviljandi eins og yfirmaðurinn krefst. Nú er slíkt jú ,,harassment". En mér finnst réttara að kalla það eina tegund af ,,power harassment" fremur en ,,social network harassment".

,,Þetta var skemmtun meðal vina minna, en er það ekki lengur..."  ,,Mér finnst þetta vera ekki rétt, en samt get ég ekki vera á móti í raun" : sögðu ungir starfsmenn í fréttunum.

 

Ég skil ekki framkomu af þessu tagi. Vill maður fá ,,like" eða fallega athugasemd með því að þvinga aðra til þess? Ef svo er, er það augljóst viðkomandi þekki ekki hvernig hann ætti að njóta ,,social network communication".

Eða... mér datt í hug þetta... finnst manni gaman að neyða fólk slíks, nefnilega er það skemmtun (tilgangur) sjálf fyrir mann að áreita aðra á þennan hátt, til að staðfesta vald sitt og njóta þess?  Meira ,,twisted" ...

Þegar ég endurskoða mig sjálfan og lífið mitt á Íslandi, sýnist mér að það sé ekki skýr lína sem aðgreinir ,,vinnu" og einkalíf". Þetta er, að nokkru leyti, jú vegna starfs míns sem er prestur. 

Aftur á móti hef ég ekki samþykkt alla vinarbeiðni frá öðrum prestum á Facebook og  stundum var beiðni minni hafnað líka. En ég hef ekki mætt neina hefnd eða ég hef aldrei hugsað að senda þeim, sem hafnað hefur vinarbeiðni minni, illan anda.   

Mér finnst Facebook vera skemmtilegt tæki fyrir samskipt, en ég vil gjarnan játa það að á Facebook getur línan, sem aðgreinir ,,vinnu" og ,,einkalíf", verið óskýr. Kannski þurfum við notendur að læra um línuna betur?