Ljósvegur

Ljósvegur


Sólin snertir sjóinn
og bráðnar í kyrrð hans.
Hún rennur út í ljósveg
í roðnuðu ljóstrafi.

Ljósvegurinn flýtur
á glampandi gárum.
Dimman sveimar yfir,
en friður ríkir.

Ljósvegurinn flöktir,
og tíminn nemur staðar.
Ég sé fyrir mér
svip himnaríkis.


Dagurinn er liðinn,
eilífðin er eftir.


                                            - TT, 2002 -


Aha, Sunnudagar eru ljóðadagar??

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.6.2007 kl. 11:03]

Fallegt ljóð, takk fyrir að deila því með okkur.

[Svava frá Strandbergi , 24.6.2007 kl. 13:55]

Þakka þér fyrir þetta fallega ljóð.

[Elísabet Kristjánsdóttir (IP-tala skráð) 24.6.2007 kl. 19:44]

Fallegt ljóð og vel samið