Norðurljós og sítt hár

 

 

                    sítt hár þitt flæðir í vindinum
                    klætt svörtum hjúpi himins

                    norðurljósin ljóma

 

                                        -norðurljós; mars 2010, TT
                                         myndin er úr jokkmokk.jp -

　　　　　　　　　　　

Þetta er stutt ljóð úr "Tanka" (eða Tönku með beygingu) á japönsku, sem ég samdi kringum áramót sl.

緑なす　君が泳がす　黒髪の   天をまといて　オーロラ深し

(Midori-nasu kimi-ga oyogasu kurokami-no  ten-wo matoite oorora hukasi) 

Þessi tanka þýðir :
"Glansandi sítt svart hár, sem þú lætur fljóta á lofti, klæðist í himinn og verður norðurljós"

Ég þekki japanska konu sem á svo fallegt sítt svart hár, og tanka-n var búin til fyrir hana.
(en það er alls ekki ástarsamband eða slík rómanstík tilfinning!) 

Á japönsku er ｢緑なす黒髪｣ (midori-nasu kurokami) fast orðasamband til að segja frá fallegu svörtu hári. En þetta "midori" er einnig lýsingarorð "grænn" og því orðasambandið gefur okkur ímynd eins og "grænt svart hár", sem er að sjálfsögðu "self-contradictive".

En mér fannst svolítið fyndið að tengja myndirnar saman þannig að : svart sitt hár - glansandi grænt - norðurljós

En samt er ekki allt hægt að segja á íslensku um japanska mynd, eða a.m.k. ekki hægt fyrir mig. Því segir það í íslensku kvæði aðeins um "sitt hár" en ekki "sítt svart hár".

(Eins og venjulegt, góður ljóðakenarinn minn, Þorkell A. Óttarsson hjálpaði mér í samsetningu á íslensku. Kærar þakkir,Keli!)

Lítið vor - ljóð

                                        

 

 

                      Í ljósbláu lofti og hrollköldu
                      teygja trjágreinar sig með brumum 

                      Þeim fæðast lítil vor

 

  

                                                - Lítið vor;  jan. 2008 TT                                                                             Myndin er úr yaccyann.cool.ne.jp -

                                                                                              

Hækkandi sól

 

                     Þögul vaknar sólin til lífs
                     og vatnsþráður seytlar úr frosnum læk
                     Mjúkir og ljósir geislar strjúka húðina
                     vekja náttúruskyn sem blundar í mér

                     Gegnum hvít-gullið loft sé ég fyrir mér:

                     hafið tvíofið með ljós- og dökkblátt,
                     fjall skreytt með silfraða læki og steina

                     og tún þakin glitrandi grasi og kindum

                
                     Sumarmynd þiðnar
                     með hverju skrefi hækkandi sólar
                     og heimurinn verður marglitur
                     með degi hverjum sem hún lýsir 

 

                                                    - Hækkandi sól; jan. 2007  TT,

                                                      Myndin er úr www.FreeFoto.com - 

 

 

Vitinn

 

 

 
                      Himinninn litast dökkblár
                      sjórinn tindrandi svartur
                      Sólin bráðnar í gula línu
                      hnígur undir sjónarrönd

                      Í stinnum sjávarvindum
                      stendur vitinn og horfir á
                      síendurtekið leikritið
                      á stórsviði geimsins

                      Eins og þúsundföld bylgja
                      sem nálgast ströndina
                      birtist og hverfur
                      hversdagsgleði manna

                      Eins og vitinn gamli
                      stendur maður
                      og horfir á
                      síendurtekið leikritið
                      á baksviði mannlífsins


                      Himinninn litast dökkblár
                      eins og flauelsgardínurnar
                      eru nú dregnar fyrir                   
                      Hvíld eina kvöldstund

 

                                                  - TT;  nóvember  2003
                                                    Ljósmyndari; Hörður Vilhjálmsson -

 

 

Vatn

  

 

          

                      Ég trúi á þann kraft
                      sem býr í vatninu
                      og gerir flötinn jafnan og sléttan

                      vatn í djúpri dimmu,
                      gárur í leik við sólargeisla,
                      lækir úr fjallshlíðum         
                      og gullnir dropar eftir vængjablak

                      Óskorin mynd flýtur á spegli   
                      eins og hún hafi verið frá upphafi


                      Dagarnir í lífi mínu líða  
                      einn, einn af öðrum  
                      eins og dropar sem falla á vatn,
                      þungir, ljúfir eða glitrandi   

                      og streyma hljóðlaust út úr lífinu
                      eins og þeir hafi aldrei verið í höndum mínum


                      en ég trúi
                      að með tímanum líti ég í kyrrð
                      óskorna mynd liðinna daga

 

                                        -  TT;  júní 2007   Myndin er úr FreeFoto.com -

 

Mósaíkmynd á gárum

 

 

 

 

                        Á titrandi mósaíkmynd

                        á gárum Tjarnarinnar

                        hvílir haustdagur

 

 

                                      - september 2004, TT 

                                         Myndin er úr http://commmons.wikimedia.org -

 

 

Haustdagur

 

 

                      

                         glitrandi regndropar

                         blaktir lauf á trjám

                         í sólskinsþráðum

 

                         ljós og vatn himinsins

                         fléttast niðri á jörðinni

                         í kenjóttri stemningu

 

                         dag af degi

                         byrjar hver morgunn að anda

                         tæru og kólnandi lofti

 

                         haustdagurinn hljóður

                         birtir manni stundina

                         umbreytingar lífsins

 

 

 

                                                    - Haustdagur: september 2003, TT 

                                                                         Myndin er úr FreeFoto.com -                                                    

 

 

Lítil minning um ljóðið:

Þetta birtist í Lesbók á árinu 2003. Þá sendi Sigurbjörn Einarson biskup mér kort og gaf mér gott orð um ljóðið. Það gladdi mig mikið og hvatti að fá svona hlýtt álit frá stórri manneskju eins og honum.   

 

 

Barnið

 

 

 

 

 

               Ó,þú, 
               sem krafðist strax 
               með fæðingu þinni

               Et upp landið,
               drekk allt hafið, 
               leggðu heiminn að fótum þér!

               Hér eru lófar stórir
               sem skýla þér

 

                                                              - Barnið; júlí 2009 TT - 

 

 

Elsku vinkonar mínar eru búnar að eignast barn.

Þær urðu að bíða lengi og komast yfir margfaldan erfiðkeika.

Innilega til hamingju og mig langar að samgleðjast!

Megi friður og hamingjan ríkja þau saman án afláts. 

 

 

Sumarregn

 

 

 

 

 

                Regndropar falla

                í gegnum sólargeisla

                stirna eins og granateplakorn

                Þeir klappa á blóm og lauf

                dansa á grasfleti um hríð

                og smeygja sér inn í jörð 

                hljótt

                hvílast

 

                þar til þeir halda heim á leið

                þegar við roða morgunhimins

 

 

 

                                                                       - Sumarregn; júlí 2009 TT -  

 

 

Á leiðarenda

 

 

 

 

                               Fimmtíuáraafmæli 

 

 

                 Augu mín hulin þoku

              skima og sé;

 

              þegar kominn á leiðarenda 

 

 

                                                

                                                                         - júli 2009  TT - 

 

 

 

Ljóðgerð er áhugamál mín. Aðallega hef ég áhuga á því að lesa íslensk ljóð og einnig að semja ljóð sjálfur á íslensku(með aðstoð góðs fólks). Mér finnst gaman að lesa bækur um japönsk ljóð -sérstaklega um Haiku - af því að ýmislegt um Haiku nýtist vel til þess að fá víðbendingu um ljóðgerð, en ég hef raunar næstum enga reynslu af að yrkja á japönsku hingað til.

En þessa daga byrjaði ég á að prófa að semja kvæði á japönsku líka. Það er bara til gamans.

Annars á japönsk ljóð form sem er mjög líkt Haiku. Það heitir Sen-ryuu.Sen-ryuu er í formi 5-7-5 hljóðstafa eins og Haiku. Munurinn er að í Haiku verður skáld að setja orð sem bendir á árstíð en í Sen-ryuu er það ekki nauðsynlegt. Í Haiku reynir skáld að vera "objective" og lýsa einhverju eins og það lítur út fyrir að vera í augum skáldsins. En í Sen-ryuu má skáld vera meira tilfinninglegt og reyna að vera "subjective". Einnig í Sen-ryuu er meiri áhersla lögð á kímnigáfu og skáld á að grína samfélag og sjálft sig.

Alla vega finnst mér gaman að semja kvæði í Sen-ryuuformi, þar sem það er alls ekki erfitt. (að sjálfsögðu er það erfitt að búa til gott Sen-ryuu kvæði eins og í Haiku eða í öðru ljóðformi)

Stutt ljóð ofangreint er þýðing (eða endursamið kvæði, vinur minn og ljóðkennari, Þorkell Óttarson veiti mér sérlega góða aðstoð og ég er bara þakkalátur fyrir hana) úr Sen-ryuu sem ég bjó til á japönsku, en það var eins og :

霞眼をこらして見れば終着駅

kasumime-wo korashite-mireba syuutyakueki

 

Það þýðir einfaldlega að ég er orðinn gamall maður fyrr en ég tók eftir því! (50 ára afmælið mitt var í nóvember sl!)